เอกสารทางประวัติศาสตร์ที่บันทึกการเขียนชื่อและฉายาของท่าน มีทั้งที่ท่านเขียนด้วยลายมือท่านเองและ ให้ผู้อื่นเขียนแล้วท่านลงนามกํากับ โดยเลือกเฉพาะเอกสารที่สําคัญ มีรายละเอียดดังนี้
๑. จดหมายที่ท่านส่งถึงพระครูศรีวิราชวชิรปัญญา จํานวน 5 ฉบับ พ.ศ. ๒๔๖๕ พร้อมตํานานคร่าวเมื่อคราว จะไปบูรณะวิหารพระเจ้าตนหลวง ใช้คําว่า “พระเชยยภิกขุ” “ พระชัยยาภิกขุ”
๒. หนังสือ “ธรรมอานิสงส์ศีล” พิมพ์แจกในงานเฉลิมฉลองวิหารหลวงวัดสวนดอก พ.ศ. ๒๔๗๔ ใช้คําว่า “พระสีวิไชย”
๓. หนังสือ “กัมมัฏฐานรอม” พิมพ์ช่วงท่านจําพรรษาอยู่วัดพระสิงห์ พ.ศ. ๒๕๔๗๕ ใช้คําว่า “พระสีวิชัยยาชนะภิกขุ”
๔. ลายมือชื่อที่ลงนามถวายในหนังสือพระราชกุศล แด่ผู้สําเร็จราชการในพระองค์ ระหว่างวันที่ ๘-๑๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๗๘ ใช้คําว่า “พสีวิไชย” (เขียนเป็นอักษรธัมม์ล้านนา)
๕. ลายมือชื่อที่ลงนามนใหนังสือให้คํามั่นต่อคณะสงฆ์ที่พระนคร เมื่อวันที่ ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๔๗๙ ใช้คําว่า “ พระสีวิไชยาชะนะ” (เขียนเป็นอักษรธัมม์ล้านนา)
5. แผ่นไม้จารึกในพระธาตุผาตั้ง (วัดม่อนธาตุ) อําเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ ใช้คําว่า “ครูบาศรีวิชยาชนะ” ๗. เอกสารทางราชการจากกรุงเทพฯ ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๘๒ เป็นต้นมา ใช้คําว่า “พระศรีวิชัย”
สรุปคําที่ใช้เขียนและลงนามชื่อของท่าน มีให้ศึกษาเพิ่มเติมอย่างแตกต่างและหลากหลาย ปัจจุบันการสะกดคํา ที่เป็นที่นิยมและรู้จัก จะใช้คําว่า “ศรีวิชัย” อีกทั้งสืบเนื่องจากการเตรียมความพร้อมการเสนอชื่อครูบาเจ้าศรีวิชัย เป็นบุคคลสําคัญของโลก วาระ ๑๕๐ ปี ชาตกาล ในปี พ.ศ. ๒๕๗๑ เป็นการแสดงถึงความนับถือและศรัทธาท่าน จึงมีการใช้คําว่า “ครูบาเจ้าศรีวิชัย” ในงานวิชาการและการจัดกิจกรรมสําคัญทางศาสนาและวัฒนธรรมเป็นต้นมา ข้อวัตรปฏิบัติ