คุณสมบัติครูบา และนามครูบาเจ้าศรีวิชัยในสมัญญาอื่น ๆ

คุณสมบัติครูบา ๓ ข้อ (จรัส โฆษนานันท์, ๒๕๕๕) ๑. พระสงฆ์ที่มีอายุพรรษามากทั้งอายุและอายุการบวช ๒. ต้องปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตลอดอายุการบวช และ ๓. สร้างสิ่งดีสิ่งงามให้กับพระศาสนา หรือบูรณปฏิสังขรณ์เกี่ยวกับศาสนสถาน ณ วัดที่ตนจําพรรษาอยู่
สอดคล้องกับ ณัฐพล โอจรัสพร (๒๕๕๑) ที่ได้ศึกษาบทบาทนักบุญแห่งล้านนาพบว่า นักบุญแห่งล้านนา เป็นผู้ที่มีบทบาททางด้านข้อวัตรปฏิบัติที่แสดงออกให้บุคคลทั่วไปได้พบเห็น และสัมผัสได้อย่างเป็นรูปธรรมชัดเจน คือ การที่ครูบาเจ้าศรีวิชัยได้ปฏิบัติตนบําเพ็ญเพียรภาวนาสิกขาวินัย ตามรอยของพระบรมศาสดาด้วยข้อวัตรปฏิบัติ ส่งเสริมให้บุคลิกภาพของท่านมีความน่าเลื่อมใสเป็นอย่างมาก อันเป็นลักษณะพิเศษที่เรียกว่า “ตนบุญ” และด้วยจริยาวัตร อันเคร่งครัดที่ปรากฏให้บุคคลทั่วไปได้พบเห็นทําให้เกิดความศรัทธา ความเคารพนับถือ และลักษณะของความสันโดษ เคร่งครัดในการรักษาศีลและวินัยสงฆ์ ละเว้นสิ่งที่ไม่ควรกระทําเป็นสิ่งแรกที่สามารถสร้างศรัทธาให้แก่ผู้ที่ได้พบเห็น เป็นอย่างมาก

คําว่า “ครูบา” เริ่มพบการใช้คํานี้อย่างเป็นรูปธรรมในช่วงที่ล้านนาตกอยู่ภายใต้การปกครองของพม่า เกือบ ๓๐๐ กว่าปีที่ผ่านมา และพบว่าใช้คําว่า “ครูบา” กันอย่างแพร่หลายในช่วงหลังจากพญากาวิละฟื้นฟูเมือง เชียงใหม่ ลําพูน และสําปาง ซึ่งตรงกับสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น