“หากเรามรณะภาพแล้ว อย่าเอาซากศพของเราไว้ในเขตวัดเป็นอันขาด เพราะเป็นเขตของพระรัตนตรัย อย่าเอาชากศพอันเป็นของปฏิกูลไปตั้งวางใกล้สถานที่อันสูงส่งและบริสุทธิ์ และอย่าเอาศพของเราไปไว้ทิศตะวันตก
ของวัด”วัจนะนี้สะท้อนให้เห็นว่า ครูบาเจ้าศรีวิชัยเป็นผู้มีความเคารพต่อพระไตรรัตน์อย่างสูงสุด แม้แต่ศพของท่าน ซึ่งเป็นผู้สร้างวัดบ้านปาง ท่านก็ยังไม่อนุญาตให้นําศพไว้ในเขตพุทธาวาสหรือสังฆาวาส ด้วยเหตุนี้ที่วัดบ้านปางจึงเกิด ประเพณีให้ถอดรองเท้าตอนที่สาธุชนต้องเดินเข้าไปทักษิณาวัฏรอบพระธาตุเจดีย์ในเขต ที่เรียกว่าข่วงแก้ว ถือเป็น ธรรมปฏิบัติจวบจนปัจจุบัน
การถอดรองเท้าในเขตพุทธาวาสเป็นธรรมเนียมโบราณของชาวพุทธล้านนา ซึ่งครูบาเจ้าศรีวิชัยมีความเคร่งครัด ยึดมั่นในประเพณีนี้เป็นอย่างสูง แม้แต่ก่อนจะละสังขารยังต้องสั่งเสียศิษยานุศิษย์อย่างเป็นมั่นเหมาะอีกครั้งในวาระสุดท้าย (สมาคมชาวลําพูน, ๒๕๖๑, น.๒๙๒)